De Strategische Bitcoin Reserve: financiële innovatie, dwaling of schurkenstreek?
Monetaire geletterdheid #3
Wat is Bitcoin?
Bitcoin (BTC) is een cryptocurrency - een
private digitale munt. Digitaal omdat er geen fysieke ‘Bitcoinmunten’ uitgegeven worden, privaat omdat ze niet afhankelijk is van een centrale bank, een commerciële bank of overheid – en de regels die voor deze van toepassing zijn. Zowel de uitgifte van de Bitcoin, als het beheer ervan, bevindt zich bij private partijen.
Het Bitcoin-ontwerp werd in 2008 gepubliceerd door de mysterieuze Satoshi Nakamoto, vermoedelijk een pseudoniem voor een onbekend indivdu of een groep onbekende softwareontwikkelaars. Er zijn ook stemmen uit de IT- wereld (Martin Armstrong bijvoorbeeld, die hierover tijdens zijn interviews vaak hinten geeft) die beweren dat zij al tijdens de jaren '90 op de hoogte waren van de komst van een revolutionair geldsysteem. Het gebruik van Bitcoin begon in 2009 op open-source basis, waarbij Bitcoin-transacties werden vastgelegd in een ‘openbaar boekhoudkundig grootboek’ dat blockchain wordt genoemd.
Bitcoin wordt ook wel eens digitale cash genoemd, omdat het transacties tussen twee partijen toelaat zonder tussenkomst van een derde partij. Onder de ‘early adopters’ bevonden zich geïnteresseerden om de online betalingen beter en onafhankelijker te maken, maar ook mensen die het ruimer zagen en een alternatief globaal financieel systeem wilden bouwen.
Initieel vond dit nieuwe betalingsalternatief aantrek bij mensen die vrijheid en autonomie hoog waardeerden en zich wilden losmaken van een eeuwenoud monetair systeem in handen van de overheid. Een overheid die vaak andere doelen nastreeft dan het belang van de burger, en verweten wordt een ‘gat in de hand’ te hebben. Een geldsysteem waar het geld heel snel ontwaardt door het bijdrukken van geld en de eeuwige inflatie. Het decentrale en open source design zoals initieel door Satoshi Nakamoto gepresenteerd, moet hen als muziek in de oren geklonken hebben.
Hoe werkt bitcoin?
Blockchain technologie
Bitcoin draait op een blockchain technologie, vergelijk het met een gezamenlijke database waarin via encryptie wordt weggeschreven wie eigenaar is van wat, en in casu alle Bitcoinsaldi bijhoudt. Betalingstransacties worden verpakt in blokken (‘block’) die één na één aan elkaar worden geregen (‘chained’), en zo de ‘blockchain’ vormen. Elke blok bevat onder andere de geëncrypteerde code van de transactie zelf, maar ook de code van de voorafgaande transactie. Als iemand één blok probeert te manipuleren, worden via de codelinken alle vorige blokken ook gewijzigd, wat onmiddellijk opvalt.
Blockchain laat toe om betalingen te verrichten zonder centrale autoriteit (bijvoorbeeld bank) omdat het werkt op basis van een gedecentraliseerd netwerk van computers over de hele wereld, waardoor het geen centraal punt van controle of sturing heeft.
‘Miners’
Niet iedereen kan ‘blocks’ of transacties toevoegen aan de ‘chain’, deze job is exclusief voorbehouden voor ‘miners’. De wiskundepuzzel die moet opgelost worden om de code voor de chain te verkrijgen vraagt namelijk een aanzienlijke computerkracht. Verspreid over de ganse wereld staan er magazijnen vol met gespecialiseerde machines om deze puzzels op te lossen. Elk van deze machines vraagt naast de investering zelf ook veel elektriciteit, wat een grote kost betekent voor de Bitcoin-miner.
In het Bitcoin design zijn twee mechanismes voorzien om ‘miners’ hiervoor financieel te vergoeden: ‘transactiekosten’ en ‘blokbeloningen’.
- Transactiekosten is de prijs die gebruikers betalen om hun betaling toe te voegen aan een ‘block’, deze prijs wordt bepaald op de markt van vraag en aanbod.
- Blokbeloningen is hoe de bitcoin ‘geslagen’ (cfr munten slaan) of ‘gedelfd’ (cfr goud delven) wordt. Telkens een ‘miner’ een ‘block’ aan de ‘chain’ toevoegt ontvangt hij enkele Bitcoins. Deze beloning wordt elke vier jaar gehalveerd, waardoor deze op termijn relatief verwaarloosbaar klein zal worden.
‘Big-blockers’ versus ‘Small-blockers’
De grootte van de ‘blocks’ die aan de ‘chain’ geregen worden is in principe variabel, en Roger Ver en Steve Patterson maken in hun boek ‘Hijacking Bitcoin’ onderscheid tussen twee groepen: de ‘big-blockers’ en de ‘small-blockers’. 'Big blockers', de naam verklapt het al, willen grote blokken. Hoe groter de blokken, hoe meer transacties en hoe meer computerkracht er nodig is om elk blok te verwerken. De
‘small-blockers’ willen de investeringen en bijgevolg ook de blokken klein houden, zodat veel partijen deze kunnen verwerken.
‘Small-blockers’ zijn bovendien bezorgd om de macht van de ‘miners’ en willen ervoor zorgen dat deze macht niet te gecentraliseerd wordt doordat deze bij een beperkt aantal spelers terecht komt. Anderzijds zorgen ‘small blocks’ voor een enorme stijging van de transactiekost, wat leidde tot het ontstaan van gecentraliseerde Bitcoin ‘bewaarportefeuilles’ (custodial wallets).
Gebruikers
Satoshi Nakamoto beschreef de ‘Simplified Payment Verification’ (SPV) die het gebruikers mogelijk maakt om met minimale inspanning en investering betalingen te doen en te ontvangen, terwijl het toch een goede beveiliging geeft. Ook hier blijkt er een meningsverschil te bestaan tussen de ‘small-blockers ‘ en de ‘big-blockers’ waarbij de ‘small-blockers’ een uitgebreider, en dus duurder, gebruikerssysteem voorstaan. Wat opnieuw aanleiding geeft tot het gebruik van gecentraliseerde ‘bewaarportefeuilles’.
Een andere uitdaging voor gebruikers is het fraudeniveau op de cryptomarkt. In 2023 ontving de FBI ongeveer 69.000 klachten over cryptocurrency-fraude voor een totaalbedrag van $ 5,6 miljard. Hoewel het aantal cryptocurrency-gerelateerde klachten slechts ongeveer 10 procent van het totale aantal van klachten over financiële fraude uitmaken, waren de verliezen in verband met deze klachten goed voor bijna 50 procent het totaal. In de ‘State Leaders Briefing on Bitcoin Bailout’ vertelt Catherine Austin Fitts hoe Bill Binney, technisch directeur bij de NSA haar kon bewijzen dat geen enkele crypto veilig is.
Het originele design versus Bitcoin vandaag
Volgens het originele design van Bitcoin, zoals beschreven in de whitepaper van Sastoshi Nakamoto, was Bitcoin bedoeld als een goedkoop en snel internationaal transactie instrument. Een middel om wereldwijd betalingen uit te voeren en te ontvangen, en een alternatief voor de kredietkaarten die gemiddeld 1% tot 5 % afromen en bovendien nog hoge kosten meebrengen voor de handelaar. Langzaam veranderde dit narratief van de Bitcoin als een transactiemiddel (betalingen) naar een belegginsgmiddel, digitaal kapitaal. Er werd een financieel product voor speculatie van gemaakt, betalingen werden oninteressant omwille van de hoge transactiekosten en trage uitvoeringen.
Hoe dit gebeurde en kunnen gebeuren is staat duidelijk en met vele bronnen onderbouwd uitgelegd in het boek ‘Hijacking Bitcoin’ van Roger Ver en Steve Patterson. Het geeft het traject van de Bitcoin weer sinds het moment van verschijnen in 2009. Het is enerzijds een verhaal over dromen over een autonoom geldsysteem dat niet alleen goedkoper en sneller werkt maar ook een ontsnappingsroute biedt voor het eeuwenoude centraal geleide monetaire systeem dat zorgt voor permanente geldontwaarding. Anderzijds is het een verhaal over ondernemerschap, macht, censuur en cyberaanvallen op wie het dominante narratief niet volgt, tot zelfs het herschrijven van de whitepaper van Satoshi Nakamoto toe.
Beperking aantal bitcoins?
In het oorspronkelijke Bitcoin-ontwerp wordt het aantal Bitcoins beperkt tot 21 miljoen, waarvan er per december 2024 officieel 19,8 miljoen zijn 'gedolven'. Dit maakt dat Bitcoin vaak wordt gepromoot als bescherming tegen inflatie. In de paper ‘Bitcoin bailout’ haalt Catherine Austin Fitts echter een aantal rake elementen en feiten aan om ook hier een kritische blik te behouden:
- Diegenen die de controle hebben over de opgegeven limiet zijn een groepje software programmeurs, in een systeem dat werkt zonder duidelijke normen voor regulering en transparantie. Aangezien er geen wet of regelgeving is die het aantal Bitcoins kan beperken, is er bij overtreding van de belofte bijgevolg ook geen recht van verhaal.
- Er is geen manier om het bestaan van het totale aantal Bitcoins dat houders denken/beweren te bezitten te controleren of te bevestigen.
- BlackRock, de aanbieder van het grootste Bitcoin exchange-traded fund (ETF) publiceerde onlangs een video over Bitcoin met daarin de disclaimer: “Er is geen garantie dat het aanbodplafond van 21 miljoen Bitcoin niet zal worden gewijzigd.
- In 2017 waarschuwde investeerder Charlie Munger reeds voor de “flexibiliteit” van de Bitcoin-emissielimiet.
- Jamie Dimon, CEO van JP Morgan trekt de harde limiet van 21 miljoen in twijfel (en noemt Bitcoin een ponzi scheme).
- Peter Thiel verklaarde recent nog dat hij niet inzag waar de investeerders vandaan zouden komen om de speculatie in Bitcoin gaande te houden.
- Er zijn ook meldingen van “inflatiebugs” in de Bitcoin-software die ervoor kunnen zorgen dat de Bitcoin ETF's uitgegeven door BlackRock, Fidelity en andere effectenbedrijven mogelijk niet volledig gedekt zijn door onderpand.
Strategische bitcoinreserve: twee visies
Een strategische Bitcoinreserve is een voorraad Bitcoin die door overheden of centrale banken wordt aangehouden als spaarpot, of als economische bescherming tegen inflatie, valutarisico’s en crisistijden. Als concept lijkt het op de traditionele reserves zoals de goudreserve, en sterke buitenlandse valuta, maar dan toegepast op een digitale munt. We bespreken twee visies op een mogelijke strategische Bitcoinreserve in de VS.
1. A bailout of the Big Boys
Volgens Catherine Austin Fitts is de huidige versie van Bitcoin, waar het niet meer gaat om een snel en goedkoop betalingsinstrument maar om een speculatief beleggingsmiddel, een Ponzi-constructie. Een vorm van fraude waarbij investeerders worden gelokt en winsten worden uitgekeerd aan eerdere investeerders met geld van recentere investeerders. Zij is overigens niet de enige die er zo over denkt, JP Morgan Chase’s CEO Jamie Dimon noemde Bitcoin eerder al een ‘fraud’ en een
‘Ponzi scheme’. De Bitcoin zoals die vandaag bestaat heeft immers geen enkel utilitair doel maar leent zich uitstekend voor ‘pumping and dumping’, en is bijgevolg louter een speculatief instrument. Hoe ga je dan nieuwe investeerders aantrekken om iets in stand te houden dat eigenlijk geen inhoud heeft?
Volgens de Solari paper ‘The Bitcoin Bailout’ is 70% van alle Bitcoins in handen van 2% van de investeerders. Van de momenteel 19,8 miljoen gedolven Bitcoins zouden 2 miljoen (ongeveer 10%) in handen zijn van 1000 clusters, en de top 10 000 Clusters vertegenwoordigen 4 miljoen (20%) Bitcoin. De grootste pakketten zijn in handen van de initiële investeerders-delvers, en grote beleggers. Het gaat om een geconcentreerde en bijgevolg vrij illiquide markt, waar het moeilijk wordt om de belegging te verzilveren en meerwaarden te innen zonder de markt te laten crashen. Tenzij er verplichte en/of grote overheidsaankopen komen. Niet alleen zorgt dit voor een gegarandeerde afzet, ondertussen doet de markt haar werk en wordt de prijs mooi opgedreven.
Een reddingsoperatie voor de 'Grote Jongens', noemt Catherine Austin Fitts het. En elders spreekt ze van het
omgekeerde Robin Hood effect: stelen van de armen om het aan de rijken te geven. Ze is duidelijk geen fan van een strategische Bitcoin reserve en vindt dat
‘burgers geen behoefte hebben aan een overheid die hun kostbare middelen (belastingen, pensioenfondsen) gebruikt voor het bevorderen van speculatieve zeepbellen die de inkomenskloof vergroten'.
Dit ‘Bailout of the Big Boys’ perspectief geeft weer waarom grote Bitcoin houders overheidsmandaten voor de aankoop van Bitcoin willen, namelijk om de prijzen te verhogen en een voldoende liquide markt te creëren, wat het hen mogelijk zou maken om uit het systeem te stappen. Hier zou bovendien een zekere tijdsdruk te voelen zijn, omdat het Bitcoin-ecosysteem onhoudbaar wordt. Net zoals AI vreten cryptocurrencies energie en slurpen ze water, wat een hoge financiële én ecologisch kost meebrengt. De datacenters zouden bovendien erg veel lawaai produceren en de omgeving belasten[1]. Wanneer dit duidelijk wordt en tot het
publiek doordringt zullen vragen rijzen naar de haalbaarheid en wenselijkheid van Bitcoin en andere cryptocurrencies, wat hen een minder aantrekkelijke belegging zal maken. Kunnen we de belastinggelden niet beter gebruiken, bijvoorbeeld voor onderwijs en gezonde voeding, dan wel om miljardairs te redden en speculatieve zeepbellen in stand te houden, vraagt Catherine Austin Fitts?
2. Grenzen verleggen naar cyberspace
Een ander geluid horen we van
Michael Saylor, oprichter en CEO van MicroStrategy, de grootste zakelijke bezitter van bitcoin. Hij ziet de Strategische Bitcoin Reserve niet zozeer als een potje voor moeilijke tijden, dan wel als een middel voor ‘waardebehoud’, namelijk om de waarde van een vermogen te beschermen. Hij noemt het ‘digitaal kapitaal’ en de Strategische Bitcoin Reserve een strategie voor kapitaalbehoud op lange termijn door te beleggen in de ‘onsterfelijke onverwoestbare economische energie’ die Bitcoin heet. Aangezien de dollar reeds de wereldreservemunt (betalingsinstrument) is, en volgens Saylor ‘alles aan de dollar gekoppeld is’, lijkt het hem logisch dat de Verenigde Staten ook het ‘Wereld Reservekapitaal Netwerk Bitcoin’ zal bezitten. Hij ziet een toekomst waar al het kapitaal van de 19de eeuw (goud) en de 20ste eeuw (aandelen en obligaties) overgebracht worden naar het kapitaal van de 21ste eeuw: digitaal kapitaal, Bitcoin. Hij gelooft dat de V.S. ook het kapitaal van de rest van de wereld mee cyberspace kan intrekken, door een combinatie van de aantrekkelijkheid van het product en de leidersrol van de V.S. die doet volgen.
Een interview met Michael Saylor door Natalie Brunell geeft de kans om even mee te kijken in het hoofd van de CEO van MicroStrategy, die zijn bedrijf in business intelligence omgooide naar een Bitcoin- ‘raffinaderij’, zoals hij het zelf noemt. Hij vertrekt vanuit een oprechte bezorgdheid om zijn opgebouwde vermogen te beschermen tegen inflatie en crisissen, en zijn kennis van de geschiedenis (Saylor heeft naast een diploma in de luchtvaart- en astronomische techniek ook een graad in de wetenschapsgeschiedenis). Waarbij hij concludeert dat in het verleden de meeste welvaart en productiviteit voortkwamen uit
veroverd en aangekocht land. Omdat de dag van vandaag de ganse aardbol reeds ingenomen is, vindt hij het logisch om de grenzen te verleggen naar ‘cyberspace’. Bitcoin bevindt zich in cyberspace en cyberspace is de toekomst, dus is het logisch om zoveel mogelijk van de toekomst – dus bitcoin- te kopen. En best zo snel mogelijk, want als cyberspace de toekomst is dan is het verstandig om er zo snel mogelijk een vlag te planten, voor de rest van de wereld er zijn geld komt plaatsen. Larry Finck, CEO van Blackrock verwacht dat de waarde van de Bitcoin kan stijgen tot
700k dollar naarmate de institutionele goedkeuring volgt en de markt Bitcoin gaat adopteren. Wie eerst is kan er de meeste rijkdom door verwerven, en de Verenigde Staten zouden als pioniers zelfs zoveel winsten kunnen rapen dat ze een significant deel van hun overheidsschuld zouden kunnen afbetalen. Een agressieve Bitcoin-strategie zou volgens sommige modellen de overheidsschuld zelfs kunnen laten verdwijnen.
Michael Saylor’s keynote speech op de Cantor Fitzgerald Conference 2024 bevat verschillende grafieken die het uitzonderlijke rendement van MicroStrategy demonstreren en vergelijken met andere beleggingsopties. Op basis van economische modellen wordt de economische impact van een Strategische Bitcoin reserve voor de Verenigde Staten weergegeven. Maar hoe werkt dit en kloppen deze cijfers? Het is belangrijk te weten dat (i) ze gebruik maken van modellen en (ii) modellen steeds werken met assumpties, waaronder verwachte rendementen.
- Toekomstmodellen blijven modellen en vertrekken steeds vanuit assumpties over de realiteit die pas nadien kunnen gecheckt worden. Volgens Sam Callahan kan het doortrekken van het huidige rendement van 60% naar de toekomst toe wat optimistisch blijken, maar bieden ook lagere rendementen mooie opbrengsten op.
- Hoe deze rendementen behaald worden, het achterliggende business model, is volledig open source. Saylor zelf vergelijkt het met een olie-raffinaderij, waar de waarde van de aandelen niet alleen bepaald wordt door de voorraad olie die aangehouden wordt, maar ook door de derivaten die op maat van de afnemer geproduceerd worden. Naar analogie levert MicroStrategy o.a. opties en EFT’s voor beleggers die een hoog risico en rendement willen en door Bitcoin gedekte obligaties (die beter presteren dan de zuivere Bitcoin) voor risicomijdende beleggers.
Hij gaat ervan uit dat steeds meer individuen, bedrijven en landen zich zullen wenden tot Bitcoin-obligaties om de eenvoudige reden dat het een hoger rendement geeft. De waarde van een aandeel van Microstrategie reflecteert niet enkel de huidige prijs van Bitcoin maar is een combinatie van (i) de potentiële waardestijging van Bitcoin, (ii) inkomsten uit de afgeleide producten en (iii) het potentieel van het bedrijf om in de toekomst digitaal kapitaal te domineren. Momenteel bestaat er geen historisch precedent om de waardering van dit soort business model aan te toetsen.
Zelf blijf ik nog met een aantal vragen zitten na het beluisteren van enkele video’s met en over Michael Saylor en MicroStrategy, maar misschien zegt dit vooral dat ik onvoldoende onder de indruk ben van het cyberspace-denken.
- Aangezien het ‘oude’ kapitaal, de concrete, fysieke of wereldse activa, niet wordt gebruikt als onderpand voor de Bitcoin, kent Bitcoin bijgevolg geen enkel onderpand? En is de waardering ervan enkel afhankelijk van het vertrouwen van de investeerder en diens geloof dat de Bitcoin in waarde zal (blijven) stijgen?
- Stel (gedachtenexperiment) dat Bitcoin het kapitaal van de toekomst wordt, en alle klassieke activa zoals goud, onroerend goed en aandelen ‘geüpgraded’ worden naar het (digitale) kapitaal van de 21st eeuw (Bitcoin), waar komt het eigenaarschap van deze vele oude (echte, fysieke) activa dan terecht?
Ik stel ook vast dat het open source business model van MicroStrategy vooralsnog niet gevolgd wordt.
Financiële innovatie, dwaling of schurkenstreek?
Met kennis van wat een Strategische Bitcoin Reserve precies betekent, en met twee tegengestelde visies over de interpretatie en wenselijkheid ervan in het achterhoofd, blijft de vraag nazinderen of dit een goede zaak is voor burger en maatschappij? Hebben we te maken met een financiële innovatie, gaat het om een dwaling, of kunnen we zelfs spreken van een schurkenstreek?
Financiële innovatie?
Hoewel Michael Saylor geld in de vorm van kapitaal een fundamenteel nieuw idee noemt, is het aanleggen van strategische reserves dit niet. Denk bijvoorbeeld aan de goudreserve, en de strategisch oliereserve.
Dwaling?
Is het geloof in een verleggen van de grenzen naar cyberspace een dwaling? Is het een illusoire gedachte om te geloven dat de concrete en tastbare 19de en 20ste -eeuwse activa zoals goud en aandelen afgedaan hebben en dat de wereld deze wil omzetten in digitaal kapitaal? Zal de overtuiging dat de wereld de leidersrol van de Verenigde Staten erkent en deze hierin zal volgen de reality check doorstaan, of is er te weinig rekening gehouden met de ondertussen multipolaire wereld, de toenemende soevereiniteit van ‘ontwikkelingslanden’ en het numerieke overwicht van de BRICS landen?
Is het geloof in de Strategisch Bitcoin Reserve verweven met fenomenen zoals de Metaverse, die reeds twintig jaren geleden vooraf gegaan werd door 'Second Life'? Een virtuele plaats waar men de eigen creativiteit en de fantasie kan botvieren, en een wereld kan creëren aangepast aan de eigen wensen en dromen. Maar die niet steeds overeenstemt met de realiteit? Hebben we hier te maken met een ver doorgedreven expressie van het uitgaande paradigma
‘The sky is not the limit’, letterlijk zelfs want de gedachte achter de Strategische Bitcoin Reserve leidt naar cyberspace. Het paradigma met een bijna religieus geloof in technologie, een denk- en waardenkader dat soms met de puberteit vergeleken wordt, en dat net zoals tieners geen
grenzen wenst te aanvaarden. Waar men leeft vanuit een eenzijdige focus op het individuele geluk en succes, en men gelooft in de maakbaarheid van het leven, zowel fysiek (transhumanisme) als de maakbaarheid van de omgeving (desnoods in cyberspace).
De dwaling kan ook de investeerder in Bitcoin treffen, of zelfs één van de Big Boys. Neem bijvoorbeeld de limitering van het aantal Bitcoins tot 21 miljoen. Zoals we hierboven al ruim aantoonden zijn er voldoende ‘hints’ dat deze harde grens van 21 miljoen misschien niet zo hard is als Sastoshi Nakamoto voorzien had. Satoshi had ook niet voorzien dat de Bitcoin digitaal kapitaal zou worden, hij zag het als een goedkoop en autonoom financieel transactiemiddel. Op het moment dat men het aantal Bitcoins laat stijgen, verwordt ook de Bitcoin tot een vorm van fiatgeld, en worden de kaarten opnieuw geschud. Enkel wie op dat moment aan de tafel zit zal zijn macht en rijkdom kunnen verdedigen.
We zagen ook reeds dat het bezit van Bitcoin erg gecentraliseerd is, wat maakt dat een transactie van één van deze partijen (bijvoorbeeld verkoop van een significante hoeveelheid) een grote impact kan hebben op alle Bitcoin houders. De marktwerking wordt door deze centralisatie (deels) buiten werking gesteld, en beschermt ook niet meer. Vanuit dit perspectief zijn de woorden van Michael Saylor ‘Er is maar één ding beter dan Bitcoin [hebben] en dat is meer Bitcoin’. Hoe groter het deel van de markt dat je in handen hebt, hoe groter je macht en bescherming. Tenzij… er anderen zijn die graag jouw macht en positie hebben, en zich verenigen om de kaarten opnieuw te schudden en bijvoorbeeld de grens van 21 miljoen gaan verdubbelen. Dan kan je plots weer terechtkomen in een minderheidspositie, en een halvering van de waarde van je bedrijf.
De vorige twee paragrafen zijn gedachtenexperimenten, maar tonen wel aan hoe fragiel het systeem is. En hoe snel je in een ‘dwaling’ terecht kan komen, met hele grote (financiële) gevolgen. Dit kan de goede huisvader die zijn pensioen wil verzekeren overkomen, maar ook grote investeerders. Het toont aan dat niets is wat het lijkt, en alles wat er gebeurt en gecreëerd wordt, uiteindelijk een product is van het dominante denk- en waardensysteem dat op een bepaald moment de mensheid stuurt.
Schurkenstreek?
Ik geef toe dat ik de term schurkenstreek in de titel zette om wat te triggeren, maar tegelijk leert het ons veel over waarom zowel Bitcoin als de Strategische Bitcoin Reserve vandaag actueel zijn. Stel dat de Strategische Bitcoin Reserve om een bailout van de Big Boys gaat, of stel dat het zelfs niet om een dubieuze bailout gaat (dubieus omdat sommige stemmen beweren dat president Trump 200 miljoen verkiezingsbijdragen van de Bitcoin-elite ontving om hun belangen te verdedigen) maar om de Bitcoin als businessmodel dat goed aanslaat en waar de lobby haar werk doet, hebben we dan te maken met een schurkenstreek?
Ook hier verwijs ik graag naar een vorige blog over paradigmaveranderingen tijdens transities. Redenerende vanuit het denk- en waardenpatroon
‘In God/Government we trust’, kan je het een schurkenstreek vinden. Hier denk je immers vanuit de belangen van de groep, in functie van orde en structuur. Een lobby voor de belangen van een kleine groep zal al snel als corrupt beschouwd worden, en bovendien een risico inhouden. Zowel de Bitcoin als de Strategische Bitcoin Reserve vertrekken vanuit een systeem dat van bij de start ongelijk is, en een enorme ongelijkheid in welvaart en macht kan en zal meebrengen, wat uiteindelijk tot chaos zal leiden.
Redenerende vanuit het paradigma ‘The sky is (not) the limit’ is dit net een fantastisch business idee, zeker geen schurkenstreek. Manipulatie, en zelfs liegen en bedriegen is hier ‘toegelaten’ om je doelen te bereiken. Wie twijfelt in welk paradigma we ons momenteel bevinden, denk even aan de ontelbare gevallen van corruptie die aan het licht komen, en hoe lauw we hierop reageren. Denk aan de geruchten van fraude in de politiek en de bijhorende epidemie van verloren sms-berichten, zonder dat één van de politici moet ontslag nemen. Aandacht voor de groep is in dit egocentrische denk- en waardenkader ‘even geparkeerd’ en men ziet niet welke orde verstorende risico’s inherent in producten en ideeën zoals Bitcoin en de Strategische Bitcoin Reserve verscholen zitten. Vanuit dit laatste argument kunnen we voorspellen dat indien (wereld)leiders meegaan in Bitcoin en de Strategische Bitcoin Reserve, dit slechts een tijdelijk succes zal zijn. Wie op de lange termijn denkt (de inkomende paradigma’s) zal deze ideeën doorprikken en er niet in meegaan, wie op korte termijn denkt (de uitgaande paradigma’s) loopt risico op dwaling.
Conclusie
De adoptie van een Strategische Bitcoin Reserve is geen ‘event in de marge’ maar zal een grote impact hebben op mens en maatschappij. Het zet een aantal basisprincipes van de huidige ordening op zijn kop, en niet alleen financieel en monetair. Een agressieve adoptie van de Strategische Bitcoin Reserve, die gepaard gaat met een verdere tokenisering van alle aardse activa, kan eigendom en rijkdom verder centraliseren waardoor de ongelijkheid nog meer zal toenemen. Zodanig zelfs dat we ons de vraag kunnen stellen of we dit men z’n allen wel (moeten) willen?
Of de Strategische Bitcoin reserve gelabeld wordt als een financiële innovatie, dwaling of schurkenstreek is afhankelijk van het paradigma waaruit men het evalueert. Op basis van de kennis over uitgaande en inkomende paradigma’s uit het transitieonderzoek voorspellen we dat indien de Strategische Bitcoin Reserve aangenomen wordt, deze geen lang leven zal kennen. De inherent extreme ongelijkheid, ingebouwd in het systeem, zal tegenstand en/of revolutie veroorzaken.
[1] Op 9 december 2024 zou het jaarlijkse energieverbruik van Bitcoin gelijk zijn aan 4,1% van het jaarlijkse energieverbruik in de Verenigde Staten, geschat worden op 4,1% van het jaarlijkse energieverbruik van de VS, 30,7% van dat van Canada, 54% van dat van het Verenigd Koninkrijk, 150,2% van dat van Nederland, en 251,6% van dat van Tsjechië. (Bron: Bitcoin Bailout)
Geraadpleegde bronnen, zonder link in de tekst
- Austen Fitts, C; Solari papers #4, Bitcoin Bailout, 12/2024
- Austen Fitts, C; State Leaders Briefng-Bitcoin Bailout with Tim Caban, January 27, 2025 https://home.solari.com/monthly-briefings-for-state-leaders-bitcoin-bailout-with-tim-caban-video-presentation-now-available/
- De Nieuwe Wereld tv, "Wat de Sovjetunie meemaakte in de jaren '80, maken wij nu mee" | #1852 Willem Middelkoop, 11/02/2025 https://www.youtube.com/watch?v=baR19mZkVoc
- Ver, R & Patterson, S; Hijacking Bitcoin, Roger Ver, 2024
